Bloczki silikatowe

Produkcja bloczków silikatowych odzwierciedla naturalny proces powstawania piaskowca. W związku z tym poza niezbyt wysoką, jak na technologie wytwarzania materiałów budowlanych, temperaturą i odpowiednim ciśnieniem proces wiązania nie wymaga żadnych katalizatorów, plastyfikatorów, ulepszaczy itp. Po zmieszaniu surowców: piasku – 90%, wapna – 7% i wody – 3%, pustaki są formowane, a następnie poddawane temperaturze 200°C i ciśnieniu 1,6MPa.

A jakie zalety mają bloczki silikatowe?

• Mają najniższe promieniowanie jonizujące.
• Silikaty są produkowane z naturalnych surowców. Nie chemizują środowiska, a także wnętrza domu i jego otoczenia.
• Zawarte w nich wapno niszczy drobnoustroje i zapobiega powstawaniu grzybów i pleśni.
• Ściany z silikatów są dobrym izolatorem akustycznym. Przy grubości 18 cm wygłuszają hałas o 50-55dB.
• Bloczki silikatowe są wytrzymałe na obciążenia. Maksymalna wysokość ściany samonośnej, bez dodatkowej konstrukcji, wynosi ok. 30m.
• Poprawiają klimat wnętrz. Bloczki silikatowe o większej grubości są dobrym akumulatorem energii cieplnej. Dzięki temu w upalne dni wyrównują wahania temperatury dzień-noc.
• Podobnie jest w przypadku wilgotności. Ściany silikatowe mogą być regulatorem wilgoci, o ile nie zamkniemy porów wykańczając ściany. Żeby wykorzystać dobre własności ścian silikatowych warto wybierać paroprzepuszczalną izolację termiczną, tynki farby wewnętrzne i zewnętrzne. Nie zamykają porów i nie blokują wymiany gazowej ścian, a to oznacza, że ściany po prostu oddychają

Minusy bloczków silikatowych

• Są słabym izolatorem cieplnym. Współczynnik przenikania ciepła bloczków silikatowych o grubości 24 cm wynosi 1,78W/m²K i wymagają solidnego ocieplenia (ok. 30cm).
• Bloczki silikatowe są kruche i ciężkie. Budowany z nich dom wymaga solidnych fundamentów i cięższej pracy murarzy. Choć w tym przypadku praca ludzi jest stopniowo zastępowana przez maszyny.
• Murowanie wymaga dużej dokładności. Krzywizn nie można zniwelować, tak jak w przypadku betonu komórkowego.

Podsumowanie

Nawet jeśli nie zdecydujecie się na budowanie ścian zewnętrznych z silikatów, to warto zastanowić się, czy nie zbudować ścian wewnętrznych z tych bloczków. Ściany wewnętrzne z silikatów będą dobrze izolować dźwięki oraz akumulować ciepło.

Autoklawizowany beton komórkowy, gazobeton

Beton komórkowy (gazobeton) jest u nas najczęściej wybieranym materiałem do wznoszenia domów. Głównie z powodu bardzo dobrej termoizolacyjności.

Betony komórkowe są produkowane z następujących składników:

• spoiwo – cement, wapno, gips,
• kruszywo – piasek, popiół lotny, żużel wielkopiecowy, inne surowce krzemionkowe,
• środek porotwórczy – proszek aluminiowy, pasta aluminiowa,
• woda,
• składniki dodatkowe – poprawiające właściwości reologiczne masy zarobowej, wpływające na proces twardnienia.[1]

Dobrej jakości bloczki komórkowe mają skład surowcowy zbliżony do silikatów: wapno, ewentualnie cement, piasek szklarski, wodę oraz to, czym się różni gazobeton od silikatów: środek porotwórczy – aluminium w ilości 0,5kg na 1m³ pozostałych składników. Producenci zapewniają, że w procesie spieniania, aluminium zostaje całkowicie zużyte i w gotowych wyrobach już nie występuje.

Niektórzy producenci betonu komórkowego w opisach swoich produktów podkreślają, że są one mniej promieniotwórcze niż silikaty. Wynika to głównie z mniejszej masy (z 1m³ surowców powstaje ok. 5m³ gazobetonu). Jednakże mniejsza promieniotwórczość nie jest regułą dla gazobetonu dostępnego w sprzedaży. Wszystko zależy od wsadu technologicznego. Im więcej tańszych produktów ubocznych z elektrowni i elektrociepłowni węglowych w składzie wsadu technologicznego, tym promieniotwórczość bloczków gazowych jest większa. Wprawdzie producenci przestrzegają norm w zakresie promieniowania, jednak pierwiastki promieniotwórcze to nie jedyne zanieczyszczenia bloczków produkowanych z popiołów lotnych. Oprócz zanieczyszczeń występujących w smogu, należy liczyć się z większą zawartością zanieczyszczeń ciężkich.

Do zdrowego domu beton komórkowy bez popiołów lotnych

Idealną sytuacją byłoby, gdyby klient był informowany o składzie wsadu technologicznego. Całkowita jawność, w tym zakresie, nie podważałaby zaufania klientów do bloczków dobrej jakości. Jednak klienci muszą liczyć się z tym, że materiały budowlane dobrej jakości kosztują nieco więcej.

Moje osobiste doświadczenie jest takie, że gazobeton dobrej jakości jest jasny, prawie biały. Po drugie. Im niższe promieniowanie, tym mniej popiołów oraz innych zanieczyszczeń np. metali ciężkich.

Pozytywy betonu komórkowego

• Beton komórkowy, to materiał ciepły, o dobrych własnościach termoizolacyjnych. W zasadzie termoizolacyjność jest odwrotnie proporcjonalna do gęstości. Wraz ze wzrostem gęstości (bardziej wytrzymała ściana) współczynnik U maleje.
• Jest odporny na pleśń i grzyby.
• Bloczki komórkowe są bardzo dokładne wymiarowo.
• Materiał przyjazny dla wykonawców. Lekki. Łatwy do cięcia i wykonywania bruzd na kable, rury, itp. Umożliwiający niwelowanie wszelkich nierówności poprzez szlifowanie.

A jakie są minusy?

• Brak informacji, czy do produkcji użyto naturalnych surowców, czy produktów ubocznych elektrowni i elektrociepłowni węglowych.
• Ściany z bloczków komórkowym są słabym izolatorem akustycznym.
• Mają mniejszą wytrzymałość i wymagają większej ilości żelbetu.
• Beton komórkowy jest nasiąkliwy, dlatego zaleca się jego wbudowywanie na wysokości 20cm ponad gruntem.
• Nie powinno się pozostawiać wzniesionego budynku na kilka lat, bez ocieplenia lub tynku, ponieważ bloczki nasiąkają, a zawilgocone tracą właściwości izolacyjne.
• Murowanie powinno być wykonywane na cienkie spoiny, ponieważ nawet dedykowana zaprawa osłabia właściwości termoizolacyjne ściany.

Na koniec o gazobetonie

Słabą stroną ścian z gazobetonu jest konieczność wzmacniania ścian żelbetem. Żelbet z jednej strony wzmacnia całą konstrukcję, z drugiej znacznie obniża termoizolacyjność ścian zewnętrznych. W efekcie ze względu na żelbet, musimy inwestować w grubszą warstwę ocieplenia. Innym rozwiązaniem problemu są szalunki tracone z materiałów izolacyjnych. Oferowane przez niektórych producentów betonów komórkowych jako rozwiązania systemowe zapewniające ciągłość termoizolacji.

Bloczki betonowe, do specjalnych zastosowań

Z pełnych bloczków betonowych buduje się ściany fundamentowe, ściany piwnic, garaże.

Zalety

• Są trwałe, odporne na zamrażanie i odmarzanie.
• Niewrażliwe na wilgoć i temperaturę.
• Wytrzymałe (w zależności od klasy betonu).
• Betonowa ściana o grubości 18 cm zapewnia prawie całkowitą ochronę przed promieniowaniem elektromagnetycznym wykorzystywanym w telefonii komórkowej. W tym miejscu jednak trzeba dodać, że jeśli będziemy chcieli prowadzić rozmowy z wnętrza takiego budynku, to nasz telefon komórkowy, żeby się połączyć, skorzysta z swoich maksymalnych możliwości emisyjnych.
• Pełne betonowe ściany dom nr 1 i dom nr 2 mają bardzo duże zdolności akumulacyjne ciepła i przez to doskonale wyrównują temperaturę wnętrz, zabezpieczając wnętrze przed letnim przegrzaniem.
• Beton cechuje stosunkowa wysoka efuzja, czyli zdolność do przenikania gazów przez mikroporowate otwory.
• Ocieplona od zewnątrz betonowa ściana o grubości 18 cm, otynkowana tynkiem wapiennym (1,5cm) bardzo dobrze reguluje wilgotność pomieszczeń wewnętrznych (dom nr 2).

Wady

• Jest to materiał typowo konstrukcyjny i nie ma właściwości termoizolacyjnych.
• Bloczki są ciężkie.

Subiektywne podsumowanie

Jeżeli rozważacie użycie bloczków betonowych do wzniesienia budynku, w którym będą przebywać ludzie, to podobnie jak w przypadku betonu komórkowego, warto zwracać uwagę na ich jakość. Popioły lotne i żużle są tanim surowcem, dlatego producenci konkurujący ceną swoich produktów, chętnie po takie surowce sięgają. A to niesie ze sobą nie tylko zwiększenie promieniowania. Popioły lotne i żużle zawierają także inne zanieczyszczenia. Co więcej produkty uboczne spalania (popioły, gips, żużle) mają często gorsze właściwości w zakresie urabiania i wymagają większej ilości chemicznych ulepszaczy i plastyfikatorów.