Układanie styropianu pod wylewkę
Układanie styropianu pod wylewki anhydrytowe wymaga nieco innego podejścia w porównaniu do sytuacji, gdy kładziemy styropian pod wylewkę tradycyjną, cementową, półsypką. Po pierwsze, wylewka anhydrytowa jest płynna i z łatwością może wpłynąć pomiędzy nieszczelności w folii. Dlatego folia na styropianie powinna być szczelnie sklejona i wraz z izolacją brzegową tworzyć szczelne zagłębienie. Po drugie, wśród wykonawców tradycyjnej wylewki cementowej, zwanej także maszynową panuje przekonanie, że grubsza wylewka lepiej dociska styropian. Jednocześnie pomijają fakt, że im grubiej wyleją, tym więcej będzie kosztować ogrzewanie. Więcej o optymalizacji kosztu wylewki anhydrytowej i ogrzewania przeczytasz tutaj. Dlatego mając na uwadze oba cele, wytrzymałość podkładu oraz minimalizacja oporu cieplnego, układanie styropianu pod wylewkę należy wykonać starannie. Dzięki temu podczas wylewania rury instalacyjne nie będą się podnosić, a wykonany z wylewki podkład będzie miał wytrzymałość zgodną z wymogami technologicznymi.
Układanie styropianu pod wylewki krok po kroku
1
Jak przygotować podłoże pod wylewkę?
Przygotowanie podłoża rozpoczynamy od usunięcia szpachelką zaschniętych plam tynku i innych nierówności. Następnie podłoże starannie zamiatamy bądź odkurzamy. Ewentualne ubytki szpachlujemy. Dzięki temu płyty styropianu będą miały podparcie na całej powierzchni i między styropianem a podłożem nie będzie pustek powietrznych. Nie możemy pominąć tych czynności, ponieważ zaschnięty tynk może być przyczyną odchyleń od poziomu w narożnikach lub wzdłuż ścian. W konsekwencji zwiększyć koszt wylewki. Dodatkowo możemy zlikwidować nierówności ściany, ale ta czynność ma mniejsze znaczenie, ponieważ pustki spowodowane słabym przyleganiem styropianu można wypełnić pianką poliuretanową
2
Hydroizolacja podłogi na gruncie
Jeśli układamy styropian na podłodze na gruncie i hydroizolacja nie została wykonana wcześniej, to jest to ostatni moment na jej wykonanie. Przed instalacjami możemy wykonać hydroizolację z dwóch warstw papy układanych na lepik i na zakładkę. To bardzo tradycyjne rozwiązanie. Dzisiaj raczej kładziemy jedną warstwę papy termozgrzewalnej i zgrzewamy ją na szwach. Natomiast jeśli hydroizolacja podłogi na gruncie jest wykonywana po instalacjach, to pozostaje folia budowlana PE o grubości od 0,2 do 0,5 mm lub cieńsza LDPE. Folię wywijamy na ściany, a arkusze sklejamy. Jeśli w pierwszym kroku porządnie oczyściliśmy podłoże, to istnieje mniejsze prawdopodobieństwo, że poprzecieramy folię chodząc po niej. Dzięki temu zachowamy szczelność hydroizolacji i nie będziemy musieli układać dwóch warstw folii.
Układanie styropianu - najczęściej zadawane pytania
W przypadku wyboru styropianu na podłogę, najważniejszy parametr to: wytrzymałość na ściskanie przy 10% odkształceniu. My najczęściej bierzemy styropian CS(10)100 kPa, czyli wytrzymałość na ściskanie przy 10% odkształceniu 100kPa. Niektórzy stosują na podłogę CS(10)80 kPa. I tu proszę nie mylić z wytrzymałością na zginanie. Ostrzegam, bo mieliśmy kilka sytuacji, gdy proponowano nam 100kPA, ale wartość dotyczyła wytrzymałości na zginanie, co absolutnie nie jest właściwe.
Do tego na stronie www.gunb.gov.pl/probki/ warto sprawdzić, czy wybrany EPS spełnia deklarowaną wytrzymałość, bo w przypadku niektórych styropianów, to co na papierze nie odzwierciedla rzyczywistości.
Jeśli nie ma ogrzewania podłogowego, to pod wylewkę wystarczy folia czarna, budowlana lub żółta. Oczywiście szczelnie posklejana i wywinięta na ściany. Pod ogrzewanie podłogowe stosujemy folię metalizowaną, grubą. Unikamy cieniutkich malowanych, z uwagi na to, że folia ma jednocześnie zapewnić wodoszczelną izolację pod wylewki. Razem z dylatacją brzegową szczelnie sklejona folia ma tworzyć rodzaj wanny, z której nie może wypływać wylewka anhydrytowa.
Dylatację wylewki wykonuje się ze specjalnej pianki z kołnierzem foliowym. Można stosować taśmę dylatacyjną bez kołnierza, ale wówczas folię należy wywinąć na taśmę dylatacyjną i utworzyć szczelne zagłębienie na wylewkę.
Bez ogrzewania podłogowego wystarczy taśma dylatacyjna o grubości 8 mm. Natomiast w pomieszczeniach z instalacją ogrzewania podłogowego grubość taśmy należy każdorazowo wyliczyć ze wzoru, przy czym należy przyjąć, że 8 mm to minimum (nawet jeśli z wyliczeń wyjdzie mniej).
D = ΔT × α × L ÷ P
gdzie:
D – grubość taśmy dylatacyjnej w milimetrach,
ΔT – przewidywana maksymalna różnica temperatur przy włączonym ogrzewaniu. np. 45°C i przy wyłączonym ogrzewaniu, np. 14°C, czyli 45 – 14 = 31; ponieważ różnica 1°C = 1°K, to 31°C w przeliczeniu na skalę Kelwina wyniesie 31°K,
α – współczynnik rozszerzalności termicznej jastrychu anhydrytowego; znajdziesz go w karcie technicznej lub w deklaracji właściwości użytkowych; dla wylewek anhydrytowych wynosi przeważnie 0,012 mm / m K,
L – długość boku , dla którego wyliczamy grubość taśmy, np. 18 metrów,
P – przyjęta ściśliwość dylatacyjnej taśmy brzegowej 70%,
Po podstawieniu do wzoru otrzymujemy:
D = 31 × 0,012 × 18 ÷ 0,70 = 9,57
Czyli dla naszego przykładu powinna być użyta taśma o grubości 10 mm.